حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها | بزرگترین گالری عکس شیعه

سلام بر مهدی

از جمعه و از غروب آن دلگیرم/بی لطف حضورت به خدا می میرم/این جمعه چندم است در هجر توام/مولا دگر از جمعه هجران سیرم
اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناًحَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا
بر مشامم می رسد، هر لحطه بوی هجر یار/جمعه دیگر شدم، مثل همیشه بی قرار/العجل ای یوسف زهرا، غیاثَ الُمستغیث/با قدومت می شود پاییز این دل ها، بهار
باز جمعه، قصه تکراری هجران یار/باز ندبه، شیعیان و ناله های بی قرار/کاش مولا، صفحه هجران به آخر میرسید/کاش جمعه، می شنیدم بوی مولای بهار
دیده ای نیست برای تو نبارد آقا/عاشقی نیست به تو دل نسپارد آقا/جمعه ها آمد و رفتند، ندیدم رویت/دل خسته ز غمت تاب ندارد آقا
با حجّت آخر خدا عهد کنیم/از ذکر حسینش همگی شهد کنیم/باشد شب جمعه، حرم ثارالله/شش گوشه و شب تا به سحر زهد کنیم
با زمزمه و ذکر علمدار حرم می آیی/با روضه شش ماه و در اوج کرم می آیی/ای منتقم فاطمه ات لقب، تو وقتی آیی/شمشیر علی به دست و صاحب علم می آیی
گر تشنه لبی، منتظر حضرت باش/از هجر رخش، هماره در حسرت باش/خواهی که شود فرج برایت نزدیک/پس پیرو یوسف و "ولی نعمت" باش
غرق غمم و قرار جانم مهدیست/دل خسته ام و تاب و توانم مهدیست/هر جمعه رسد به چشم گریان گویم/من بنده و صاحب زمانم مهدیست
یک جمعه، عزیزم ز سفر می آیی/ای یوسف فاطمه،پدر می آیی/از آتش هجران، دل تو خون باشد/بر شام سیاه غم، سحر می آیی
از بهر ظهور تو دعا باید کرد / با قلب شکسته صد نوا باید کرد / یعنی که برای فرجت هر جمعه/ مهدیّ زمانه را صدا باید کرد
آدینه شد و پر از خطاها هستم/من حائل بین خود وَ آقا هستم/با حال بدم ولی یقین می گویم/من منتظرت به جان زهرا هستم
کبوتر دل ما جمعه را مروری کرد/برای آمدنش ندبه غرق شوری کرد/خدا کند برسد جمعه ای که برگویند/ز کعبه آن گل نرگس،عجب! ظهوری کرد
ای نگار نازنين فاطمه، يادگار آخرين فاطمه، نام زهرا بهر قرآن شد نگين، نام تو نقش نگين فاطمه
برای تو! ای سپيدار زيبای جهان. تا بيايي. كه مادرت هنوز در انتظار است.
این دیده نیست، لایق دیدارِ رویِ تو / چشمی دگر بده ، که تماشا کنم تو را ...
یا صاحب الزمان این دل اگر کم است، بگو سر بیاورم یا امر کن، یک دل دیگر بیاورم خیلی خلاصه عرض کنم، دوست دارمت دیگر نشد عبارت بهتر بیاورم
از عشق تو گفتیم و نمک گیر شدیم تا ساحل چشمان تو تکثیر شدیم گفتند غروب جمعه خواهی آمد آنقدر نیامدی که ما پیر شدیم
اگر با آمدن آفتاب از خواب بیدار شویم نمازمان قضاست!
در تمنای نگاهت بی قرارم تا بیایی/من ظهور لحظه ها را می شمارم تا بیایی/خاک لایق نیست تا به رویش پا گذاری/در مسیرت جان فشانم گل بکارم تا بیایی
مهدی جان ! روا بود که گریبان ز هجر تو پاره کنم .../ دلم هوای تو کرده بگو چه چاره کنم .../ اللهم عجل لولیک الفرج
یا مهدی در کمند خود اسیرم کرده ای / از خلایق جمله سیرم کرده ای / بر در دولت سرایت آمدم, آمدم تا درد من درمان کنی / درخور لطفت به من احسان کنی
خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد/ هوای نفس نباشدهمه هوای تو باشد/ خدا کند رهت افتد به منظر چشمم/ که سجده گاه نمازم به جای پای تو باشد
اگر خسته دل و پرغم و دردید اگر خسته و سردید/ اگر هر چه مفاتیح نوشته است به لب زمزمه کردید / بدانید... دوای غمتان غیر رخ یار نباشد، نگردید!
این جمعه و این نم نم اشک های جاری / آقا، ز برای آمدن میل نداری؟ / نذریست مرا دیدن رویای جمالت / ارباب شود به دیده منّت بگذاری؟
ای منتظران، بار دگر جمعه رسیده / دلتنگ فرج، وقت خوش ندبه رسیده / در حسرت آن جمعه ام آخر که بگویند/ خورشید علی آمده از کعبه رسیده